Тие пред себеси конкретно ја имале Македонија, поробена и жестоко експлоатирана, и помислата дека преку жртвувањето на своите животи ќе можат да ѝ помогнат ги правела среќни и недоверчиви кон поинаквото сфаќање на ослободителната борба.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
По формирањето на Националноослободителниот фронт ЕАМ во септември 1941 година, Македонците биле повикани да се приклучат кон ослободителната борба на грчкиот, српскит и бугарскиот народ како гаранција за нивното национално ослободување.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Тероризмот Гоце го прифаќал, но како средство на ослободителната борба, на определено место и во определено време.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тито како владетел ја имаше харизмата на ослободителната борба против фашизмот и обединувачката мисија на Југославија, но и макијавелистичката, комунистичка доктрина на владеењето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
29. Илинденското востание несомнено беше вешто однадвор инспирирано при што беа привлечени за него и предани претставници на самостојната македонска ослободителна борба, но народот, како што вели Н.Вапцаров, “си влеа своја содржина” и создаде епопеја што стана углед и поттик за идните револуционерни подвизи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Овој нивни правилен став за улогата на Европа и на масите во ослободителните борби не им пречело на луѓето од МТРК и на гемиџиите слободата на Македонија сепак да ја очекуваат од интервенцијата на Европа.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
35. Христо А. Матов (1872-1922) од Струга е еден од најистакнатите дејци на ТМОРО и теоретичари на македонската ослободителна борба, во тоа време е “задграничен претставник” на Организацијата во Софија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)