Во таа смисла, во поглед на секое писмо може да се постави прашањето, дали системот на писмо каков што го познаваме и што допрел до нас претставува оригинален облик на писмо или е доцнежна разновидност.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Можните графички измени во системот на писмото се прикажуваат во нацртот на графемите и во заедничкиот графички облик на писмото, кој се условува со промените во манирот на пишувањето.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Освен тоа, несвесните содржини често излегуваат на површина недоволно подготвени и во оригинален облик, кој сѐ уште не е зрел за уметничка експресија.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)