одвоен (прид.) - и (сврз.)

Човекот беше испотен, а од Дрина доаѓаше студен ветар; пријатен и чуден беше допирот со топлиот изделкан камен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Размислувајте за нивните животни приказни, одвоени и заеднички, како за долга но, добога, не и непрекината низа на такви изминати точки, а во било која од нив обајцата можеа да направат А наместо Б или можело да му/се случи X наместо Y.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Гледан отстрана, неговиот бел и смело извиткан лак изгледаше секогаш одвоен и секогаш сам, а го изненадуваше патникот како необична мисла, заталкана и фатена во карпите и во дивината.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)