Дискусииите водени околу проблемите при преведувањето се исто така водени на ниско ниво; студиите кои имаат „научен“ пристап кон оваа проблематика обично се индиосинкретични судови за сосема случајно одбрани преводи на делата на големите писатели како Хомер, Рилке, Бодлер или Шекспир.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)