Сега, одеднаш, пушката ја имаше пак сета своја убоитост и тој дури и во своето рамо го сети ударот на зрното во она огромно клопче со темно цврсто влакно, разбојнички распафтано во оддалечувањето по голината.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Маглата упаѓаше низ отворената порта во нашиот двор со огромни клопчиња, со наметки и бовчи, како натраплива Циганка што ги натура сите услуги со вражање и гледање на дланка.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)