А.А., лесно запаѓаше во реторична патетика, заборавајќи дека пред себе нема поворки ученици, селани, работници, задругари и други, многумина на атеистичко крштевање, туку луѓе, сонародници, дојдени од другата страна на затворената граница, со ,,застранета идеологија, обични ревизионисти на идеите на марксизмот-ленинизмот”.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)