нов (прид.) - чин (имн.)

9. Навлези во текот на времето – внимавај на сигналот што се јавува во одредени интервали, на симетриите и повторувањата, конекторите што го врзуваат крајот на претходниот со почетокот на новиот чин.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Уште еднаш беше спуштена завесата на новиот чин на траги – саркастичната фарса.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Иронија на судбината. Неговата Пирова победа стана нов чин од нашата палестинска трагедија...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И мораше дури да бара дозвола од израелските окупациони власти за да оди од затворот во Рамалах во затворот во Газа, секогаш по црвен тепих и во придружба на фанфари.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Утредента во Белград течеше нов чин на настаните.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Како нов чин на Cerebrite сега се наоѓа во програмата за штитење на Неоизмот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)