нов (прид.) - сила (имн.)

Крсте доби нови сили за живот. Неговата цел не е изгубена.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Противникот со нови сили, во бранови тргна во напад.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
На пример, кога „го разгледуваме општеството а не единката, животниот интерес на секое општество е индоктринација на децата коишто ја сочинуваат неговата нова сила”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Семејството, пред сѐ е вообичаено орудие на она што се нарекува социјализација, те. процесот на наведување на секоја „нова сила” на човековиот вид да се однесува и да доживува на, во суштина, истоветен начин како и нејзините претходници.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Градините покажуваа нова сила што ја впија од дождот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Уште од самиот почеток, од насловот кој е извлечен од стихот на една песна на Хелдерлин, новинарката што го водела интервјуто, не наведува на ставот на филозофот кој за кризата вели дека е време на неизвесноста, но и најава за појава на нови сили кои би ја употребиле својата творечка моќ.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Новата пропаганда ќе оди преку Интернет. Младите се новата сила. На старите ниту им веруваме, ниту пак бараме нешто од нив.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
40. НЕКА Е ЖЕНАТА И КОЗА, НО СО РОГОВИ ЗЛАТНИ та кога ќе те прободе и раната да ти е мила, крвта на таквиот вљубен како вулкан татни и од секој женин убод бликнува со нова сила...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Костадин не се лути, не се развикува како што знаеше да прави, седи така облечен во неговите алишта, климка со главата ама лицето не го врти на кај неа, пак мирно го пушта својот глас, мек, топол и во него топла грижа дека таа навистина треба да си поспие да собере нови сили, а тој ќе бдее врз внучињата нешто да не ги нараси, да не се појави стаорец од некоја дупка и да се полакоми по некое носе или увце.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
А Бог им внесуваше нова сила во црните души за да издржат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Со нови сили Ластовицата замавнуваше со крилјата и се креваше високо, до облаците.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)