Се слуша крцкањето на дрвените коски, а на две нови полиња пред нив, испречениот лауфер ја глади блескавата круна на кралот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
А што било? Јас можев веќе да ја заокружам приказната: Во ноември 1944 година, кога почнува посистематско собирање на таканаречените отпадници од народот, соработници со окупаторот, квислинзи, воени богаташи, кулаци и слично, за Борко Угрин се отворило ново поле за дејствување.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
За Легради, преминот од оптичко-механичка кон дигитална технологија доведе до едно ново поле на репрезентација коешто Пол Вирилио го нарекува „инфографија“.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)