нов (прид.) - збор (имн.)

Од новите зборови на спикерот, за крајот со Сталин, уште повеќе се уплашивме.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
До шест часот наутро ќе смислувам нови зборови, ќе земам залет со очите, ќе викам со гласот на тупаниците.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Му верува додека ја учи на нови зборови, усенеб, на пример.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Свесен дека го бие глас на слаб или никаков педагог (сега измислија и нов збор - методичар), Гого не му се мешаше многу во учењето на синот што му беше пошол по стапалките, освен што со едното око ќе ѕирнеше во неговиот блок - да види до каде е.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„Но секој чекор е нов збор“ ми довикна анѓелот Се насмевна и мавна со крилата: „Не заборавај, во прашање е светлината!“
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Џуди Гарланд, пак, станала жариште на еден машки геј-култ во годините пред Стоунвол бидејќи, далеку од тоа дека нашла нови зборови да го опише настраното искуство, сепак, некако им дала глас на неискажливите копнежи на геј-мажите без воопшто да ги изусти.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, класика е делумно поради тоа колку јасно и отворено артикулира едно искуство на настран идентитет кое дотогаш ретко се опишувало со толку луциден, трогателен јазик. (Можеби Бет Гринфилд сакала да го замени тој класичен срчен крик за лезбејскиот/трансродовиот јад, романот на Редклиф Хал Бунарот на осаменоста од 1928 г., со некоја политички не толку недрага, посовремена верзија).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Некои од овие забуни се можеби генерациски.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Романот на Фајнберг е класика и битно влијаел врз читателите насекаде во светот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Овде тој застана, оти таму каде што мислеше дека ќе има нови зборови, најде само празнина.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Како сите оние години скитање по копно и по море да беа со цел тој да види дека единствената смисла на неговото постоење е ова постојано откривање на новите зборови во себе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Раката му запре, оти мислата одеднаш му се испразни како што се празни дупната мешина.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Новиот ден требаше да биде означен со работа врз новиот збор.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски, по обичај, не доцнеше, носејќи го неизоставно своето жолто куферче, преполно со книги, ракописи и белешки како своја мала прирачна библиотека, во која ги менуваше книгите според новиот збор што требаше да се третира.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И обајцата се согласија дека многу се оддалечија од темата и дека утредента конечно требаше да расчистат со поимот на јаничарството и конечно да поминат на нов збор.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко ги истакнуваше зборовите кои со векови опстанале во балканските јазици, не можејќи да бидат истиснати од нови зборови и сметаше дека на листата треба да бидат истакнати тие зборови, што беше во спротивност со првичната концепција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко покрај основните податоци за потеклото на зборот милет, разговорот го започна уште со неколку воведни напомени: Милетот, во Османската Империја, претставувал облик на социјална поделба по религиозен (и етнорелигиозен) карактер.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој се определи за разглед со Татко и на заемките со почеста употреба во балканските јазици како: фодул, фодулук, мурдар (гнасен, нечист), фајда (корист, полза), шаитлак (доказ, свидетелство).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски, сепак, инсистираше Татко да запре ако не на најкарактеристичните во духот на нивната мисија, тогаш да избере барем еден, а според него ги имаше повеќе кои би требало да се внесат во листата на (без)опасните турцизми.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Претстоеше нова потрага во новите зборови во кои се вдлабочуваше и бараше нова потврда.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски најде и низа други турски заемки кои си го свршиле своето во балканските јазици, но чие значење не можеше лесно да исчезне, задржано или во усната и писмената народна меморија или на недоискажаното во новите зборови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко го прифати со задоволство предлогот за новиот збор и се радуваше што Камилски, макар што не беше ниту ориенталист, ниту турколог, со пасивното знаење на турскиот јазик, успеваше да проникне во тајните на балканските јазици, кои криеја меѓусебни мистерии, тешко одгатливи, дури и од умните лингвисти.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Рабле, којшто говореше повеќе европски јазици, но и грчки, латински, дури и хебрејски, своите гротескни романи Гаргантуа и Пантагруел, ги прошара со безброј нови зборови, привлечни неологизми, состави листа на бизарни јадења на времето, не заборавајќи ги и имињата на класичните јадења.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И кога други од Архивот извлекуваа корист и слава од Татковите преведени сиџили, тој, како некогашен Сизиф во потрага по новите зборови, почина среќен што ги извел на прав пат своите потомци.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Татко и Камилски, без дополнително да се договорат и да ги сообразат своите истражувања за новите зборови од листата, сега трагаа и по позитивното што можеа да го донесат зборовите со однапред пропишана негативна конотација.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Смислата на победите или поразите во нивните битки со зборовите ветерници не можеше никој да ја разбере, а често и тие самите не ја разбираа, но ги крепеше надежта дека следи секогаш другиот ден, новиот збор извлечен од темнината на минатото во светлината на новиот ден...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така ќе се случи и со новите пет збора под неговата надлежност.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татковото второ умирање настапи откако неговите книги останаа без животот што им го внесуваше.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Да продолжеше францускиот јазик (уште некодифициран, помеѓу латинскиот и класичниот јазик) да го следи зборотворниот гениј на Рабле, а не патот на академизмот што ќе го следи во наредните векови, тој ќе беше еден од најбогатите јазици во светот...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Меѓутоа, често се случува турцизмите да ги нема, но насилството и злото, како што велиш, да го означуваат новите зборови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа ќе се случи и со Татковото третирање, според утврдениот поредок со Камилски, на зборот табиет, табиетлија, преземен од турскиот јазик (со арапско потекло) tabiat, tabiatli, присутен во балканските јазици со значење на нарав, ќуд, природа, карактер, обичај, навика.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски беше готов да пука на нов збор: Зборот баши-бузук, на пример?! Чуму ни е!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така беше и со турскиот збор kismet (со потекло од арапскиот збор qiѕmqiѕmеt), на албански kѕmеt, на аромански casmete, на српски кисмет, на бугарски касмет, прифатен и раширен со значење на судбина, среќа, така било пишано, фаталност.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа делумно беше сторено преку измислување на нови зборови и лишување на таквите зборови од остатоците на неортодоксните значења и, колку што е можно, од сите дополнителни значења.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ти мислиш, би рекол дека наша главна задача е да измислуваме нови зборови. Тоа воопшто не е точно!
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Подмладокот на комунистите, клубот на младите литерати (веројатно зборот - "писател" асоцира на сиромаштија и тавански незагреани сопчиња, па комунистите мораа да измислат некој нов збор за овој занает), локалниот стрелачки клуб... во триесет години на неуспешна демократија, со оглед на тоа дека беше во центарот на градот, на зградата ѝ фрлија мерак политичките партии.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Со секој нов збор што ќе го научеше, чувствуваше дека сè повеќе се приближува кон него.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
шумот на ветерот или како драматичниот гурманолет станува историја ... кога водачот јавнат на столица пеејќи борбени песни за ноќните коњаници место следбеници слуша еребици зошто одамна не каснал дивеч туку мора секојдневно да џвака леб сирење и пржени пиперки кога сиот озарен довикува да ги стават во сос со кнедли тие следбенициите веќе сто и еден ден пред портата (тука водачот слуша торта и се облизнува над единствениот вкус на детството)во секој зрак што се одбива од полуразурната куќа на старецот откриваат нов збор а оној меѓу нив што го одредија да ја пренесува светлината занесен го носи сонцето во сонот и во здивот што го топли како со него да дишат далечните претходници...
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
На граѓаните им беа потребни нови зборови и некои општи доживувања: бидејќи се тврдеше дека сѐ е заедничко; многумина дури и веруваа дека тоа е вистина; а беше вистински и фактот дека тој успешно им служи на ваквите намери.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Белки ќе се најде доволно очај за вкусот на новите зборови и сетики оној олук на нашето старо место ќе престане севезден да тропа.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Измислуваат нови зборови, нови симболи.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Потем, една ноќ, сони нов збор, кој му изгледаше поприкладен: “академија”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
“Оболевме од разни времиња” им велеше на оците во манастирот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Една ноќ сони отец Ангелариј некаква машина што сама пишува писанија и ги размножува, за час, во неброен број преписи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Х.Х. замолче. Бараше нови зборови за да нѐ убеди.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Навистина, тој постојано okno.mk | Margina #3 [1994] 93 ни вели дека „предикација” е едноставно негов нов збор за Kelly -евиот концепт за сфаќање.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Но вие почнувате да го разбирате новиот збор барем до некој степен, затоа што доволно од другите зборови веќе сте ги чуле во вашето минато искуство.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Мајка ѝ слушаше и потврдуваше, додавајќи нови зборови Кога ќе те засука животот ќе се нема време за безгрижни игри! Сука сукалото, нели мајко Персо?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)