За разлика од симболичката ВИ, која што само ги собираше поените во моделирање на развојно новите вештини (како што се играњето шах или докажувањето на теореми), конекционистичкиот модел успеа да ги покрие побазичните способности, како што е на пример препознавањето на лица.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Во време кога има толку многу за читање, го губиме нашиот вообичаен поглед развивајќи нова вештина - можеме да ја одмериме содржината на напишан текст според начинот на кој го чувствуваме кога го допираме, според неговата тежина или изглед. (...) Можеби се враќаме назад кон старите системи на комуникација.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)