нов (прид.) - Турчин (имн.)

Новиот Турчин тогаш рекол: - Е, граше, наше, верата ја менив, а тебе не можам да те менам!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Таму нашите каурски царови извадиле голема војска да се бие со Турчинот, но како рекол господ да ја загубиме царштината, од сите парчиња на кои бивале раздробувани Турците никнувале нови Турци.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кога наседнале на софрата, новиот Турчин што ќе види?
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Како што рекол и така направил, се потурчил... На новиот Турчин сите му донесле дарови... кој фес, кој појас, кој ова, кој она и убаво го дарувале.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)