Така и Марко, не знаејќи колку му е сличен, седнуваше на привечер, пред да го замандали дуќанот во Скопје, седнуваше сам крај своите ибрици и синии што ги беше направил, покроце и на јаваш да прими малку од огревањето на нивниот матен сјај.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Им ја дели мислата и остава празнина во нивното матно чувство за слобода.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)