нивен (прид.) - топлина (имн.)

Та така и јас, кога со прстот проаѓам по букви непознати, ја чувствувам нивната топлина, топлината на буквите, и светлината нивна ја гледам, оти секоја топлина има и своја боја, и знам дали записот говори за студено или за топло, за мрачно или за светло, за арно или за зло.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Та така и јас, кога со прстот проаѓам по букви непознати, ја чувствувам нивната топлина и светлината нивна ја гледам, оти секоја топлина има и своја боја, и знам дали записот говори за студено или за топло, за мрачно или за светло, за арно или за зло.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Според Бојс, преобразувањето на медот во саќе од страна на пчелите е “примарен вајарски процес” и, како таков, модел за секое создавање на уметност, поединечно и општествено.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
од нивната топлина се слеваат бистри вжарени капки пот- додека мракот не ги встудени во бели восочни солзи- и кога ќе го исклучам телевизорот- ќе бидам во салата-ќе стојам во темното-
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И секој на свој начин сакаше да ја искористи нивната топлина.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тој таквите објекти и форми-формални објекти ги третираше како да се болни и како физички да мораат да се променат преминувајќи од цврста состојба во течна, така што нивната топлина да стане достапна и да може на луѓето да им прави добро.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Нашите деца се навикнати зиме да спијат со нив, да ја делат нивната топлина; така и нашите жени, и нашите старци...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Пијаното без сомневање било софистициран симбол на Бојсовото лично сопство, бидејќи ја претставува неговата грандиозност и одалеченост и сугерира дека, детинесто, несвесно се идентификува со големината и одалеченоста на своите родители.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)