Каква ќе биде таа прошетка ако само треба да те погледнам па да ми биде јасно дека со тебе ќе ми накисне душата, СОЛИЛОКВИУМИ водата ќе ми се лее низ вратот, кафеаните смрдат на влага, и скоро сигурно ќе е го забележувам нивниот притисок, непрекинатото уценување на секој чекор, како да ти завидуваат, сакаа однапред да те омаловажат за да ја загубам желбата да го дочекам твоето доаѓање, да излезам со тебе.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Како и да е, кога ја зеде дипломата каква - таква и ја затури во каселата на мајка ѝ, Горде некако се отпушти и попушти пред нивниот притисок, па одбра еден - се разбира најубавиот, не најумниот или најспособниот, за што тогаш немаше мерник.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)