Во секоја сала серија витрини, човечки кукли, звуци и ликови ги оживуваат корењата на анти-семитската омраза и го следат нивниот поход на патот до истребувањето и кон Конечното ослободување.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Бездруго, кога ѝ го избрале името Ервехе кое, на персиски, значи цвет, надвладеал некој персиски ген, со кој биле дојдени отоманските освојувачи и го накалемиле исламот во својот идентитет и, потоа, низ нивните походи во Азија, на Арабискиот Полуостров, низ Медитеранот, го пренеле и на Балканот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Стражарницата во вид на михраб на мостот, обично вградуван во внатрешноста на џамијата, можела да биде замислена и како вид божјо испраќање на војски во нивни походи.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Низ мостот не престанале да минуваат војски на освојувачи или ослободители на градот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Последната во низата сали е реконструкција на злогласните тушеви во Аушвиц.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ја нарекуваат Сала на сведоштвото: темница, студени немалтерисани бетонски ѕидови, познати снимки што се емитуваат преку мониторите, расфрлени по просторот, во таа средина стануваат омразени дури и за рамнодушните и оние “без предрасуди”.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)