По толку години беше ги заборавил сите нивни лица.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Нивните лица не ги гледам, но ги гледам нивните чевли, нивните празни ногавици.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Или речиси сите.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Стварноста го носи нивното лице.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги гледаше сите нивни лица, сите четири лица на сите овие четворица познати луѓе, кои што сега, исто како небото пред малку, мораше да ги открива на еден сосема нов начин, во таа нова длабочина на небото над нив, додека почиваа и додека си уфкаа во своите прежилени раце, а и после, додека ги палеа своите цигари, собрани во една група пред него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)