Заминував, по којзнае кој пат, во Франција, земјата која со децении остана закопана во тишината на нивниот егзил...
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
И сега, по многу години, го сведуваа билансот на нивниот егзил, на чардакот крај реката, на олтарот на минливоста, на нивните врски со туѓината, со земјите и народите, со војските и историјата.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Но Татко умееше да го совлада нивниот егзил, да ги смири, да ги помири во библиотеката, во среќниот дом на нивното откриено враќање.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)