Но Дејв го заплашуваа и го правеа несреќен стиховите кои на Ренди очигледно му беа толку блиски - нивниот дух, празен и темен како ноќ, кон кој Ренди вибрираше со толкава наклоност.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Толку е бедно што не постои можност дури ни фронт да се отвори, да се започне една конструктивна деконструкција, точка по точка; од таа страна стојат селски учители, вљубеници во руската реалистична литература и истамбулски шопинг-наци-туристи; темели на севкупниот нивен дух се токму најголемите духовни гревови, според Слотердијк: идеализмот, морализмот и ресентиманот”, му рече господинот П. Вулкански на својот млад колега, г. Абов, кој одговори: „Но, господине!“
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Откако го прифаќале исламот, јаничарите се колнеле во душите на загинатите, го продолжувале нивниот дух.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
„… дури и во состојбите кои се оддалечени од стварноста на надворешниот свет како што се халуцинантните конфузни состојби, се сознава од пациентите, кога тие ќе се опорават, дека во тоа време во некое катче од нивниот дух, како што тие тоа го изразуваат, била скриена нормална личност која, како некој рамнодушен набљудувач, набљудувала како тече болеста.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
214 Кога се работи за гемиџиите, доволна била една мала временска дистанца, за и оние што тешко можеле да ги заборават последиците од нивното дело ненадејно да дојдат до заклучок дека сето она, за што им биле испраќани “укори“, бледнеело пред величината на нивниот дух и пред трагиката на нивната смрт.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Но колку и да беа исчезнати овие времиња, нивниот дух остануваше жив во луѓето.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Зигмунд Фројд: Скица на психоанализата. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Понекогаш им се чинело дека нивниот дух или душа добиваат “гасовита” состојба и како им бега.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)