А ние, кутрите чеда, додека си ги имаме родителите, веруваме во нивната вечност, во нивната вечна моќ и вечен опстој, во нивната непобедливост, ослободени од сопствената слабост.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Селаните ги погребаа ноќе и од тогаш никој надворешен не го знае местото на нивната вечна почивка, освен Езерчени.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)