Нејзините сини очи ширум се отворени. Гледаат надвор низ прозорот. По небото патува Месечината.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
На нејзината сина блуза светкаа непечатени многу сини сонца и развеселуваа.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
А залезот е убав и сенката што ја прави е долга за младичот од бистата незабележливо да ѝ се доближи, да седне крај неа, да се загледа во нејзините сини очи и да ја слуша како го повторува Лјеу: ...
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)