Толе ја навали главата на нејзиниот скут и само преде како маче кога му ја мазнат опашката и го прашаат „писо мацо — дреме ли попот".
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Додека госпоѓа Мариела ѝ ја раскажуваше приказната за младата актерка во филмот “Ден повеќе”, Ема со левата рака ѝ ја стегаше десната на својата пријателка која лесно беше положена во нејзиниот скут, а својата десна рака во благо движење и ја спушташе на нејзиното лево рамо, гледајќи ја цело време в очи со пријателски чувства кои во мигот се вплотија во она што следуваше потоа: забите на Ема ѝ блеснаа и тој блесок имаше исто значење со она што се слушна од нејзината уста: “Ти си срце”.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ќе се свијам во нејзиниот скут и ќе го слушам срцето како спокојно ми бие и како полека зајдувам во благиот сон на спокојството.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И тоа ми беше доволно, за да заспијам во нејзиниот скут.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Од нејзиниот скут нѐ гледа и оголен човечки череп.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Детето инстинктивно, како да чувствуваше каква тага беше ја обзела неговата мајка, седеше кротко во нејзиниот скут. Тивко.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
А самовилата со својата волшебна убавина и самовилски танец толку го маѓепсала та со очи оџарени легнало во нејзиниот скут.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
(Јавна куќа. Симон во соба со проститутката Мими. Главата му е положена во нејзиниот скут. Облечен во војничко. Таа му ја милува косата.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Ги ставаше рачињата на нејзиниот скут и ги поткреваше крупните клепки за да се ослободи небесниот поглед што ѝ носеше само радост.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Таквите сцени се случуваа и во бавчите пред работниците, тој не одбираше место, штом ќе се најдеше во нејзина близина таа или мораше да седне за тој да се смести во нејзиниот скут, или да остане простум кога набрзина ќе се счепчеше на нејзината половина чиниш како кога се качува по стеблото на некое дрво.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Високата жена ми ја стегна главата во нејзиниот скут, потоа ми бакна чело и ме однесе до чешма да се измијам.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Почна да се губи белината од двете писма во нејзиниот скут.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ќе му недостига. Понекогаш знаеше да биде многу фин.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Четири скромни деца во нејзиниот скут, усложно клечат под некој свински бут.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)