нејзин (прид.) - сестра (имн.)

Сопатничката велеше дека не била „толку умна“ да работи како нејзината сестра.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кога Татковата мајка појде во 1937 година за првпат во Турција кај нејзините сестри и внуки, заминати во Цариград уште во султанските времиња, тие се чудеа на бабиниот егзотичен јазик преполн со неразбирливи, за нив егзотични (арапски и персиски зборови).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ја гледав: немаше повеќе од дваесет и две-три години; болскотеше под силната светлина како рипка во вода на залез; качена на трапезот, правеше страотни вратоломии, со кои сега нема да ве заморувам; со неа, од другата страна вежбаше нејзината сестра, Светлана; се разменуваа на трапезите во совршена тишина, така што се слушаше само крцкањето на жиците на кои беа закачени трапезите.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Имаше право да се ожени уште со една, или уште со колку сака, ама тој тоа не го спомнуваше, иако околу него жени беа само нејзините сестри.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Тоа што го заработуваше нејзината сестра, и минималната пензија на мајката, не стигнуваше ни за основни потреби.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Зачестија и посетите на нејзините сестри.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ја придоби. Со целиот однос кон неа. Кон нејзините сестри. Кон мајка ѝ.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сега мораме да бидеме многу попретпазливи. * * * Откако се врати Марија во болница, заради нејзината неизменета состојба, посетите на нејзините сестри беа ретки.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Пред очите му се враќаа сликите за сиромаштијата во куќата во која живееше Марија. Нејзината мајка. Нејзините сестри.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Таа и нејзините сестра и брат, си го кратеа времето проведено во кисокот прелистувајќи ги илустрираните списанија со ѕвездите на американските, но пред сè на греманските камершпил-филмови и на тонските продукции на сè поконјуктурната компанија УФА1.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
На поголемиот одар Роса со четирите моми, на другиот нејзината сестра Сава со својата момичка и со најголемата на Роса.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Но тоа не беше гласот на мојата Олга Ничота. Беше гласот на нејзината сестра.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Мајката Роса со две сонца во човечињата на очите, зацрвенета и сериозна, нејзините сестри близначки Сава и Танаска со по една момичка исти како и помалечките на Роса, трите нејзини ученички, Милка со две машки и нејзиниот маж и се разбира, Деспина, бликната од радост ама и од едно чувство на страв што ја мати радоста.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Помина цел месец откако не го бевме виделе нашиот брат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се распрашувавме дали ќе поднесе молба за визи за излез од Австрија, а ќерка му Ана, жена му Марта и нејзината сестра Мина велеа дека не знаат ништо за тоа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нејзините сестри ѝ се чудеа на стариот архаичен турски јазик, со необичен, за нив туѓ нагласок. Се потсмеваа.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)