Таа те гледа изненадено, без да дојде до здив или до збор, но не те одбива и те запознава со нејзиното друштво - очевидно не е видливо израдувана, но се воздржува да ти сврти грб.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Потоа, татко ми своите таблети ги пиеше редовно, во нејзино друштво, со четврт бурек и јогурт, таму горе на ридот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Штом ја догледуваш на истата маса, без да те интересира нејзиното друштво, прашуваш дали е слободно, а истовремено си потврдуваш дека е, прибираш празен стол и седнуваш токму до неа.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)