Па затоа и се прашував: како забележала дека се испразнети кога нив ги немаше во нашата куќа; кој беше виновникот што ја наведуваше на таков искривен и нејасен начин на чувствување на нештата и мешање на неприсутното со посакуваното?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Или пак стануваше збор за сенките на сонот кои продолжуваа да се движат околу неа и тогаш кога сонот ќе го снемаше?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но, сѐ додека ја изговара, на некој нејасен начин континуитетот не е прекинат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На свој нејасен начин Емплфорт му беше приврзан на Винстон и сигурно ќе седнеше на неговата маса, само ако го здогледаше.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)