нечуен (прид.) - глас (имн.)

Се заниша на невидливата нишка и продолжи со нечуен глас.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Речиси нечуен глас како да сакаше да застане на нејзина страна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Му префрлуваше на починатиот Татко, со тивок, речиси нечуен глас во тажачките, што и тој не ја зел со себе, за да не го живее остатокот од животот без своите чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Исти сме во гласовите, исти сме во краците, сепак сум поинаков, крал сум на пајаците.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)