Тие гледаа дека сум многу несреќна во околностите во кои се наоѓав, најмногу заради моите цивилизациски потреби за окружување со повисока интелектуална конфигурација.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Страв
„Еднакви сме, луѓе сме, несреќни сме, брате
Харуне, ти памтење, јас белег“
М. Селимовиќ, Дервиш и смрт
Сличноста нѐ покоси како чума
Замижи, ајде, уште да те барам
Да бидеме течно бреме, вечна дума
Кога не сме среќни, а не несреќни
Во кој конак на времето ли те сретнав
Како да ти дојдам, кога ти се ветив.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Пригушнат до гробот, тој молчи и чиниш во молчењето сака да ја најде душата на Ѓорѓевица за да ѝ каже колку му е тешко без неа, колку е несреќен во осамата и колку голема е неговата болка.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)