Како бебе се покажа крупно, добродушно и сакаше да заспива со музика.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Несомнена е авторовата потреба за патување (во смисла на животен еликсир), неговиот копнеж по дијалог со светот, со другиот (М.Бахтин), соочувањето со културната Другост, притоа, како по правило, повторно ја имплицира временската димензија, овој пат на културно- политичко рамниште.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)