И тука се потврдува: трагичната еклиптика посилно сведочи одошто непосредниот говор на појавите.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
З.Лешиќ вели: „Книжевносга која е длабоко и силно сврзана за непосредните проблеми на општествената стварност ќе се стреми, главно, кон реалистичкото раскажување, кон дескрипцијата и јазичните структури на непосредниот говор, за да оствари што поцелосен впечаток на вистината, веродостојна и уверлива слика на опишуваната стварност.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)