непознат (прид.) - пат (имн.)

Одевме и јас во носниците го чувствував познатиот, за мене речиси анестетички мирис на лакот за железнички прагови; од детството тој мирис ме возбудувал, ми носел возбуда како да сум пред голем и непознат пат, ми ги опивал сетилата и ми создавал раскошни визии.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Вртиме по некој нерамен и непознат пат и сѐ наоколу ни е непознато.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тогаш си помислив дека, ете, и ние сме веќе големи штом тргнавме по непознат пат.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Оној што ги поведе кои некаде низ село го знаеше патот па брзаше напред, а тие се сопинаа и прескокаа камење по непознатиот пат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)