непознат (прид.) - оган (имн.)

Не можев да им поверувам на ушите; свеста ми се виеше, срцето не ме слушаше, душата ми пламтеше во некаков непознат оган.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Одеднаш тој во мене распали еден силен, дотогаш непознат оган за моето срце.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)