непознат (прид.) - град (имн.)

8.3 Ќе ме најдат во непознат град, Ќе ме составуваат дел по дел И пак ќе бидам Торзо.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Маргина 36 59 Болничкиот автомобил, така беше наредил, треба да се вози по патот навака-натака; беше заклучил дека му годи неговиот звук: беше толку далечен, беше тоа како некогаш, заминување во непознат град.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Непознат град, што се вели, други луѓе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во еден непознат град се искачував по скалите до еден исто така непознат апартман.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Кога стиgнав до скалите се појави една жена чија возраст тешко можеше да се утврди и која сакаше нешто да ми каже, скришум од другите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тој дојде, само со куп книги и многудетно семејство во овој непознат град, оставајќи го огништето, своите, крај бреговите на едно чудесно езеро.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Го запре автомобилот. Некаков непознат град лежеше долу, осветлен од светлината на двете месечини.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ионака мене некојпат ме обвинуваат дека за своите заслуги мислам повисоко отколку што тоа го бара обичната скромност.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Можам да дадам чесен збор, кога ја видов сета таа илуминација и радост, јас сторив изглед дека сосема не ја забележувам најневината итрина и сентименталните, простодушни обиди на градската управа да го украсат моето прво доаѓање во големиот непознат град...
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)