Снеможувам на место. Непознатиот ме настигнува сѐ повеќе, неговата сенка само што не паднала врз мене, но во судниот час наеднаш престанува да ме гони, застанува во еден агол, стои покрај ѕидот и долго, долго мокри...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И уште поради една причина, но сѐ во свое време.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Молежливиот израз во очите на непознатиот ме натера да застанам.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)