неподвижен (прид.) - во (предл.)

Ќелавкото пред него остана неподвижен во својата ролја на историски документ.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Можеби црвената чанта се затресе во скутот на Ана кога возот прв пат прикочи, можеби само здодевноста ѝ ја придвижуваше раката до праменот што ѝ паѓаше преку челото; во текот на тие три- четири секунди за време на кои возот стануваше неподвижен во перонот пајаците ми ги забија ноктите на кожата од бунарот, за уште еднаш да ме победат одвнатре; кога Ана се исправи со едно единствено чисто движење на телото, кога ја згогледав од грб меѓу два патника, мислам дека уште еднаш бесмислено го побарав лицето на Маргарита врз стаклото осветлено со заслепувачките светлини и движења. 61
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Лежеше мртов, неподвижен во црната, усвитена прав на дворот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И потаму со чадор над глава, човекот со два гласа се спровре меѓу луѓето и застана крај говорникот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Куќите од двете страни на улиците беа морничаво неподвижни во муграта.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Сè, додека не остане неподвижен во арената.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)