необичен (прид.) - човек (имн.)

Покрај Циркускиот шатор, речиси до самиот влез на Циркусот, била поставена приколка во која бил прикажуван необичниот човек паднат од месечината.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ги слушав зборовите на овој необичен човек.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
По толку ноќи со овој необичен човек, ноќи и дни што не ја образуваат иднината да им биде придружничка, еве ја Јага Перуника, станува од долго застоена лочка со вечно име.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Авторот баш сакаше да знае што е романот според мислењето на овој обичен необичен човек, но овој молчи шеретски гледајќи го авторот право в очи.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
-Кај си се залетал, ти необичен човеку што бегаш како да те збркале џиновските тавтабити од скотските депонии?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Во стаклен сад засветлен одвнатре, бил сместен тој несреќник од најблиската планета.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)