По овој малку необичен разговор, паметам излеговме на прошетка.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Оние двајца сега се вратија и поседнаа на креветот, а стариот, бригадирот Језекил, загледан во прозорецот, со некаква вратена сериозност, не можеше да не започне еден од оние свои необични разговори.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Додека ортомите на гробарите го спуштаа во зинатата јама ковчегот со телото на Денко Самоников јас ја уверував Катерина дека погребите ќе беа многу поинтересни ако можевме на нив да ја слушнеме и пораката на покојникот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)