необичен (прид.) - глас (имн.)

Тоа што бев наумил да ѝ го кажам за завршениот ракопис ми остана в грло кога таа продолжи да ми зборува со мошне необичен глас. – Мајко, мајко мила, што ти се случило?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
РАСКАЖУВАЧОТ: Во ваквиот разговор се вмеша необичен глас:
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)