Во него се дигал тап бран на очајно чувство во кое се мешале сожалување (ја мразел но и ја сожалувал својата младост) и подмолност на немил сведок. Лежел и слушал.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се чувствувал како казнет злосторник над чии умирања судбината продолжува да ги трупа ужасите на настанот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)