Кога го виде Китан шишето, како господа да го виде; накреваше на него, отпиваше забрзано и го жулкаше Анка по раката што се држеше за шипките; пиеше и сѐ така го жулкаше молчејќи како нем човек; лицето му блескаше од радост; од очите му избиваше некоја чудна светлина од задоволство, од радост, од огнот што му се распалуваше во него; отпиваше од шишето забрзано како човек прежеднет во пустиња.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Ќе пукнеше од мака учителот. - Нејќам да имам нем човек во класот, - велеше тој, - нејќам да имам луѓе инаетчии ...
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)