И преминот во ангел се случи лесно, како на ембрион што се ослободува од својата извонредно нежна мембрана (иако внатрешната вода малку се наоблачи) и се испилува од кожурецот.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Иако сега забележувам и некои потскриени детали: сенка на прогонетиот во долниот лев агол на платното (и раце што во бекство заличуваат на гранки од дрво).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)