А и на Камилски кој си го носеше од поодамна својот недолечен чир. ѝ олесна и на Мајка, кога се смири куќата од секојдневните расправии на двајцата пријатели, понекогаш дури и остри, кога не успеваа да ја најдат рамнотежата на двата различни јазици, во некој збор или во некоја идеја.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Посебно се смири Татко, кој и онака се расправаше со две инсулински инјекции дневно, а и на Камилски, кој си го носеше од поодамна својот недолечен чир, како последица од годините минати во злогласниот Голи Оток.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)