негов (прид.) - близок (прид.)

Бидејќи не добил никакво писмено известување, со помош на адвокат (негов близок другар) до организацијата поднесува Опомена пред тужба.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За свој адвокат најмува негов близок роднина (Д.Стефановски), кој му ја подготвува и, во мај 2005, му ја испраќа Тужбата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Затоа Божиновски смета дека отказот намерно е даден по започнување на важење на новото законско решение, за да – на некој начин – тој биде „казнет“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
К. П. работеше на своето работно место само три месеци – по што доби усмен отказ без отказен рок,3 со изјава дека „не е соодветен за работата“!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Доколку овој отказ го добиеше пред Нова година, ќе го стекнеше правото на надомест до пензија, што би било некој позитивен аспект од целата ситуација.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ризо му ја соопшти оваа вест на Петка и Ристета, Толевите другари во земјанката и како топ пукна глас по Маданот за неговото блиско присуство.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Така следните пет години ги помина во средното Кодошко училиште, каде за големо чудо на неговите блиски почна да реди најдобри оценки.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Играњето покер значеше и ретка средба на Татко со неговите блиски пријатели.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во деновите на неговото боледување, не престануваа да го посетуваат неговите блиски пријатели.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Сите негови блиски и подалечни беа заминати во Турција, а тој си веруваше во иднината на комунизмот на оваа земја.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Дури ни неговото блиско пријателство не го објаснува мотивот на изборот и испишаната посвета на оваа необична играчка како подарок на својот пријател.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Подоцна, кога во едно интервју Дишан го коментираше ова патување објаснува дека патувал во главниот град на Баварија во посета на еден сликар на крави кого го запознал пред неколку години во Париз.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Но, тие луѓе не можеле да се откажат од своите стари верувања, од своето семитско многубоштво, а секој што ќе се откажел од вербата во новиот Бог бил казнуван, по Мојсеева наредба, од неговите блиски приврзаници.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Затоа, тврдеше брат ми, Мојсеј не умрел од старост како што е кажано во „Библијата“, туку „Евреите го убиле египетскиот Мојсеј и ја напуштиле религијата која тој ја вовел“.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
АНТИЦА: Ти повторувам, некој со јаки вилици и негов близок.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Историските настани, посебно честите борби во Цариград, ќе го принудат Татко, сепак, да остане во Измир до есента 1921 година, следејќи ја и работата на најпознатите измирски кадии, од редот на неговите блиски роднини.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Меѓу моите пријателства кои блескаат со трајна светлина од дипломатските години кои ја потврдуваат на личен пример валидноста на формулата на Монтењ беше пријателството со една од легендарните личности на светската дипломатија амбасадорот Лакхдар Брахими, личниот пратеник на генералниот секретар на ООН Перез Де Куељар, потоа на Бутрос Бутрос Гали (негов близок пријател) во пресудната мировна мисија во Либан, специјалниот пратеник на генералниот секретар на ООН Кофи Анан во мировните мисии на Организацијата на обединетите нации во критичните времиња во Авганистан, Хаити, Јужна Африка, Либија, Ирак.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Арафат, навикнат на непредвидливи бури во владеењето, попушти, но не замина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На 14 февруари 2003 година тој прифати да сподели дел од власта со новоизбраниот премиер Махмуд Абас (неговиот близок пријател Абу Мазен).
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во тоа е можеби и смислата на дипломатијата и причината за нејзиниот опстанок во епохата на апсолутните комуникации.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како да биде секогаш далеку од единствените негови блиски?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Од друга страна пак, бидејќи овој дедо Стале беше неписмен и не можеше да стане поп, тој имаше многу мерак барем некој од неговите блиски да се изучи и да биде поп во некое од блиските села.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Негови блиски, по негова мајчина и таткова рода заминуваа во Цариград.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Во тие моменти, кога почитуваниот се наоѓа на судбоносното распаќе, (во дошепнувања со анѓелите, или, не дај боже со демонот) ние, неговите блиски, и тоа не по наша вина, изговараме многу слични, или речиси исти реченици.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Од која причина самата себеси решила да се загуби.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Или, поточно, и кога слушнале нешто, тоа поминувало покрај нив како сенка низ магла.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
На крајот, најправедно се чинеше објаснувањето на неговите блиски од Русија дека не чуле и не виделе ништо!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дед Павел беше и премногу умен за да не си го постави барем еднаш она обично прашање: па зошто таа, ако е жива, самата не им се јави на неговите блиски во Русија?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога дознаа, и малкутемина негови блиски воздивнаа олеснително.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Таму каде што дијалектиката не успева (А.А. губи во вербалниот двобој), останува ризикот да победи физичкото насилство, сказот од зборови продолжува во акции кога авторот укажува и ги осудува мерките на заплашување: со изолирање од телефонската врска, со организираната врева за да се спречи неговиот сон, со служење на неподнослива храна и последната нискост: приморуваат една негова блиска роднина да им се придружи во стапицата што му ја поставуваат на исцрпениот наратор пред да ја мине границата кон Македонија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Стаса и Мајка, отидена да исполни уште една од последните таткови желби, да врати неколку позајмени книги, кај негови блиски пријатели.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Неговите блиски кои останаа во земјата, преобратени од христијанската во муслиманската вера, без да ја доживеат лаицизацијата на која можеа да сметаат нивните блиски заминати во Ататуркова Турција, сталинизмот насилно ги „лаицизира“, ги стори поданици на првата атеистичка држава во светот!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Тој не сакал по својата смрт ниту помен да остане од него, бидејќи сметал дека како индивидуалист се бори и ќе умре за своите идеи, но со тоа не требало да се занимаваат ниту неговите блиски ниту другите.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Гарванов и неговите блиски од ЦК сметале дека гемиџиите биле крајно штетни за делото.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)