негов (прид.) - страв (имн.)

Во наводот од Џојс, како што видовме, се наоѓаме во царството на синот, додека тој се преобразува од Икар во Тот, од ефеб во бог на пишувањето; неговиот страв од симболи и знаци, знаци на таткото, го води кон пишувањето.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога легнува, во постелата што мириса на неговиот страв, чувствува олеснување.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Но тука, во времено вратениот спокој, се отвора подлабоката, метафизичка димензија на неговата личност.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Наводот од “Tlon, Uqbar, Orbis Tertius” нѐ води во царството на надоместоци, не само во поединостите што веќе ги видовме, туку и уште појасно, ако помислиме на самата приказна. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 18
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Најпосле предизвикот да открие го надмина неговиот страв и тој ја пикна раката во џебот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)