Се прифаќала и веројатноста од промена на неговиот состав, во кој би влегле и идејно поактивни професионални револуционери, а не „чиновници и трговци“.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
И така Револуционерниот комитет беше чисто македонска организација по произлез и по неговиот состав, но тоа беше само работа на еден дел од една од македонските националности, врзана по име и по црковно-училишните работи со бугарскиот народ и држава и нивните интереси.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Млекото на козите во тие тешки волчји времиња стануваше еликсир на солидарноста, а и формулата на неговиот состав не можеа да ја утврдат никакви партиски документи и планови за изградба на новиот човек.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Овој совет се основа со посебна спогодба, со којашто се определува и неговиот состав, при што мора да се води сметка за соодветната застапеност на сите „социјалните партнери“, а неговата работа се уредува со Деловник.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)