негов (прид.) - случај (имн.)

Во оваа категорија, другарот Чапаев го ставаше и Татко, макар што неговиот случај беше специјален и атипичен, во однос на другите именувања во Судот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
- Сигурен сум дека во неговиот случај се работеше за голема утка – ме прекинува – човекот, како што ти реков, беше љубопитен, музикален, а на некои фактори на новата власт знаењето им се чинеше бурка...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Она што се чини неспоиво, во неговиот случај беше најприродно.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Мошне му е тешко тоа да го утврди, бидејќи во неговиот случај тоа прашање никогаш не се поставува и колку и чудно да изгледа неговото пишување, колку и некои работи да можат да дојдат и минат и да се случат дури на крајот од сложени протеци на мисли, Лука никогаш не пропушта да провери дали приемот успеал и се извршува ли преносот без поголеми пречки.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Иако, во неговиот случај, прекарот баш и не му одговара на неговиот физички изглед.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Иако го истакнува својот долг кон игрите на јазикот на Брисе (Brisset) и Расел (Roussel), кусата формула сè повеќе го карактеризира духот на Дишан, и тоа токму онаа од легендите на неговите карикатури, кои во неговиот случај, исто како кај Некохерентните, се базирани на игри на зборови.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Даниелс знае дека во неговиот случај [неговото родово девијантно пеење] добило дополнителен призвук“ поради фактот дека е геј, Томасини го лишува тој призвук од секаков возможен, ете ти, призвук.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
- Малку можам да ви помогнам – реков. – Малку го познавав.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Нè интересира сè што би можело да ни помогне во реконструирањето на неговиот случај.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Пред неговиот случај да стигне до Комисијата за оцена на работната способност, лицето треба да добие зелено светло и од новоформираната Комисија за утврдување на комплетност и уредност на документацијата (чл. 2).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Севкупните промени што настанаа во периодот 1993-2005 најдобро можат да се забележат од следната табела: Работен стаж во Максимален број Година години/број на плати на месечни плати 1993 2:1 12 2003 3:1 8 2005 5:1 6 Табела 1: Висина на еднократниот надомест при добивање испратнина Односно, ако во 1993 година на работникот со наполнет работен стаж од 25 години му следуваше испратнина во висина од 12 месечни плати, од 2003 тој имаше право на 8 месечни плати, за од 2005 испрат- нината, во неговиот случај, да биде преполовена на 6 месечни плати!
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Нафтата го потсети Трајчета на Федерико, на неговиот случај, ама тој не смееше ништо да Ј каже на мајка си.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Со тоа, горе посочените тврдења и стравувања на Митревски дека ќе остане без работа, се потврдуваат во целост...
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Веднаш после потпишувањето на решението за технолошки вишок, Митревски се одлучува за неговиот случај да консултира упатено лице од правната струка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имено, иако во договорот со работодавачот стоеше дека тој може да добие отказ „во секое време“ – тој, со право, вели дека во трудово-правните односи постои т.н. ограничување на автономијата на договорните страни, со што договорот не смее да биде порестриктивен од законот, што впрочем се покажа и во неговиот случај.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Според К. П. самиот закон дава можности за заштита на правата на работниците.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
„Класикот“ за овој број е г-динот Ташко Георгиевски, еден од ретките македонски писатели кој прочитал нешто од светската литература по 1950 година; во неговиот случај не се работи само за „читање“ туку богами и за проникнување во стилскиот феномен наречен „француски нов роман“, кој успеа да формализира одредени ингениозности на Џојс и Пруст.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)