И ни праќаа писма во кои ни пишуваа дека ги растурија низ цела Бугарија и дека тој кој нема да потпише изјава дека не е Бугарин, тешко дека ќе добие стан и работа што прилега на неговата професија и образование.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Приказната беше за витамините и стравот неговите деца да не се разболат и потоа сите да помислат дека тој не се грижи соодветно за нив и, о ужас, да се посомневаат во неговата професија.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Беше пријавен во Заводот за невработуење, но неговата професија беше дефицитарна.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)