негов (прид.) - присуство (имн.)

Краста: Тики, ти дојди со мене.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ќе те водам кај Чедо, во овој момент неговото присуство ми е неопходно!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На увидот и на реконструкцијата може да се повика вештак ако неговото присуство би било од полза за давање наод или мислење (чл. 235, ЗКП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Органот што врши увид или реконструкција може да побара помош од стручно лице од криминалистичко-техничка, сообраќајна или друга струка, кое, по потреба, ќе помогне во пронаоѓањето, обезбедувањето или опишувањето на трагите, ќе изврши потребни мерења и снимања, ќе направи скици и фотодокументација или ќе собере и други податоци.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Јас се уште го сакам исто како и кога бев мала со таа разлика што сега знам дека тоа не беше поради подароците што ни ги носеше, туку заради радоста што неговото присуство ја будеше во нашата куќа!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Го испративме.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
И додека на неговата скромност, повлеченост и срамежливост им нема крај кога станува збор за секаде присутните секојдневни општествени неправди, за најтривијалното газење на човечки права кое се случува под неговиот нос, кое што тој ниту го гледа ниту го слуша, и во врска со што главно ништо не му паѓа на ум - во негово присуство непречено можете да ги газите сите закони на правната држава и сите норми на човечност, можете да му дадете слобода на најперверзното самоволие, смеете да пљачкосувате и разорувате, дури смеете и да убивате, ништо од сето тоа нема да ги помрдне неговите крукчиња - истото тоа тромаво, тивко и незабележливо општествено суштественце молскавично оживува ако го мобилизирате за националната кауза или, уште подобро, ако го поставите на маса околу која се одлучува за судбината на цели народи.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Инаку, што се однесува до неговото присуство во Маргина, ние се обидовме, низ еден пресек од неговото творештво, да ви покажеме како гледа едно троглаво (по милионити пат бројка во текстов!!) чудовиште.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Турците подразбраа за неговото присуство, испратија потери.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Меѓутоа неговото присуство наскоро било откриено, поради што тој и неговите придружници биле затворени.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во тие разговори Еванс настојувал на своите соговорници да им објасни дека неговото присуство немало никаква политичка позадина и дека неговата работа е чисто воена.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Се осеќав пусто и осамено без неговото присуство...
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Се доближи уште повеќе до Татко, но тој не го забележа неговото присуство.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Си минуваа годините. Останував верен чувар на Татковите книги, на неговото присуство.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но градот беше, пред неговото заминување, како и пред неговото пристигнување, ако не и како за време на неговото присуство, редок како и обично.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Како сега, пред него, во негово присуство, да го удри железото?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но секогаш, пред да се појавеа знаците за неговото присуство, Милан имаше необично чувство дека змијата е некаде во близина, иако храната што беше ставена за неа не беше ниту гибната.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Никој од нас не помни кога последен пат логотетот рекол некому да седне во негово присуство, а уште помалку – да седне до него.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
- Да зборуваме утре за тоа – реков – умни сме ние двајцата а притоа и сложни, решението нема да ни избега!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А потоа ја спомна и сликата што најдоцна за ден-два ќе сум ја видел.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Потоа уследи и средбата со Боге од Бањи, со сите оние инфорамации за мерките што ќе бидат преземени.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира уследи и она негово смеење, но притоа беше очигледно дека Боге од Бањи се трудеше Даскалов да не го забележи неговото присуство а уште помалку да ги слушне советите што ми ги дава.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Зошто да ви создавам вам проблеми, кога мене ме чекаат моите? – рече сосема неочекувано.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Вечерта кога печевме класја тој ми подрече дека се плаши оти неговото присуство можеби ми пречело.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ова последно испитување се случуваше денес. Или ако сакате, во денот што измина.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Саздо застанува зад него но Мишко го открива неговото присуство и не се изненадува.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
САЗДО: Не си загрижен?
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Таа забелешка, меѓутоа, не го намалува „студенилото околу срцето“, како сигурен предзнак, а и предвесник на неговото присуство.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Чудесни му беа реката, мостовите на неа, вревата на минувачите и чудесно му беше и неговото присуство во тој градски простор.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Ги одмеруваше сите свои движења и секогаш беше на она место, каде што беше неминовно неговото присуство, тоа му носеше некакво отворено, разврзано задоволство.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И всушност заради него, заради Змејка, заради неговото присуство, лагата стануваше провидна.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Изгледа таа го забележала неговото присуство. Тоа е јасно за него.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Бродот чека и ќе чека, зашто во неговото присуство се таи нешто големо и важно, она што го тера да се рие сега во мракот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тој лежи смирен и силен и го чувствува нејзиното присуство крај себе.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Таа лежи смирена и нежна и не го чувствува неговото присуство крај себе.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
За волја на вистината, нема побезбедно место на светот од него. Неговото присуство.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Кога сум во негово присуство, посакувам да го однесам на пуст остров и да останеме таму.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Климент Камилски подоцна ќе доаѓа во Татковата библиотека со крајна цел да открие нови книги, но и да се одмори од својата грамадна библиотека, која од ден на ден се зголемуваше и го смалуваше времето на неговото присуство во неа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко и Камилски беа во прекрасно, победничко расположение, дојдени до крајот на мисијата, коешто тешко можеше да го разбере некој друг, освен тие двајца.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се разбира, немаше никакви аргументи поимот баклава да биде прогласен за опасен и со оглед на неговото присуство кај сите балкански, медитерански и азиски народи во некогашниот состав на Османската Империја, но речиси и во целиот свет.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Требаше да го разбере и неговото присуство.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа направи да се почувствувам особено убаво во негово присуство.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Во мигот кога започнав да го читам писмото шифрантот на амбасадата Петар Иваз ми ја донесе фасциклата со дешифрираните телеграми кои стигнуваа од централата, а кои морав да ги прочитам во негово присуство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Вие го напуштивте во 1993 година не согласувајќи се со договорите од Осло...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но таа се чувствуваше вкоренета за поголемиот дел од семејството, макар што живееше сама, со татковите книги, со духот на неговото присуство, на кој му остана верна на еден метафизички начин.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Градините на кои работел станувале цветни мозаици, се чувствувало неговото присуство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Махмуд Дарвиш беше свесен дека пред себе нема љубопитен новинар кој би го искористил неговото присуство за ексклузивно интервју туку човек, писател и поранешен дипломат кој ја споделува на еден посебен начин судбината на неговиот народ, како дел од човековата судбина...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но неговата замислена епопеја доживува пораз.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тоа можеби и беше една од причините, во наследените таткови книги, чие значење го проширував во потрагата по историјата на постоењето во неговиот живот, го имав чувството дека не сум сам, дека сум силно со него, со неговото присуство, со длабокото размислување, со неговата жива присутност, неостварените илузии во големата потрага на патот на спасот на Балканот за своите чеда.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Мене ми преостануваше да трагам по татковата визија за власта во последната четвртина на XX век кога него повеќе го немаше, а неговите книги го одржуваа неговото присуство во мојата свест... I Пишувам за да отворам дамна затворена врата, за да минам граница.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ракописот беше убав, неизменет уште од времето кога како дете сираче, останата без мајка, еден период живееше кај својот вујко во Солун, учеше кај солунските лазаристи француско училиште.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тајните израелски служби се информирани за неговото присуство во Палестина. Му подготвуваат заседа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Од најмала негова возраст, за сите други народи освен за нивниот, мајка му и татко му, во негово присуство, зборуваа без почит.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Марија повеќе го насети, отколку што го слушна неговото присуство во дворот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Стјуардесата го искористи неговото присуство и, сосем малку, се оддалечи.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Неговото присуство во нејзиниот живот личеше по малку на настаните од приказните. Од убавите приказни.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Дојде време Мајка повторно да ја изговори својата позната изрека, замислена крај Татковите книги, тој нена­доместлив монумент на неговото присуство.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Таа, верувајќи дека ќе го сети најсилно неговото присуство, во време кога си го чувствувала крајот на животот, запирала на страниците со дамки пепел, со тие ознаки на Татковото присуство, надевајќи се на скората средба.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во неговото присуство тежеше и знаењето и умот на професорот Игор Лозински, носителот на единствениот Универзитет на Езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сепак, знае дека Ана е свесна за неговото присуство, како божемски случајно, потврдувајќи го со главата тактот на валцерот, бавно ги шири нозете, потоа, со познат блесок на женски тријумф во очите, ги повлекува краевите на сукњата надолу.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Но, што останува од неговото присуство, од неговиот говор врз овие црни слики?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За нив, налик на инонокластите од десетиот век кои на Исток станале познати по тоа што не верувале дека божествената Вистина може да се инкарнира во слика, ниту една изложба на Бојс повеќе не може вистински да задоволи, бидејќи уметникот не е присутен за да ја раководи инсталацијата на своите предмети. 82 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тие можат да се видат во витрините, ги има во повеќе инсталации; особено присутни се во композицијата нас­ло­вена како “Водечки сили”, каде стотина од нив се расфрлани по платото во онаа состојба во која ги оставил Бојс за времетраењето на изложбата “Art into society, society into art”, а на која присуствувал секојдневно, од пладне до осум часот навечер и водел еден вид отворен семинар за “водечките сили на едно ново општество”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Својата балканска мисија Донован ја започнал од Софија во почетокот на 1941 година.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Неговата посета имала за цел да го испита пулсот на балканските земји спрема Германија и да ја согледа можноста за сузбивање на експанзионистичкото германско влијание на Балканот, како и евентуалното убедување на балканските земји да се спротивстават на германската и италијанската експанзија, со што би го намалиле воениот притисок кој бил вршен од страна на Германија врз Велика Британија, а исто така неговото присуство имало за цел да испита дали се можни јакнењето и престижот на САД на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Се чини дека Дерида сака да објасни дека Теут ја одразува приказната за Тот, и дека неговото присуство кај Платон влегува во рамката на одредена структура на западната мисла, онаа според која пишувањето е осудено како лажно и изведено, наспроти гласот, за којшто се мислело дека претставува извор, пренесувач на вистината и носител на „присуството“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тот е бог на пишувањето, секретар, син на Ра, или Амон, богот- сонце, на чиешто место доаѓа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Самотото негово присуство во Бугарија било доволно за да ја “охрабрува динамитната партија“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
- Мамо, направи колач? Готов е? – прашува без да каже ни добар ден, а и без да помисли малку на нас другите, што правиме, што нѝ се случува, дали сме воопшто расположени да одговараме на неговите прашања, а, на крајот на краиштата, и дали сме расположени за неговото присуство.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Само мене, и тоа во негово присуство.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не дај боже да ми се рацете нечисти, па да му оставам некаква трага врз листовите, или да му свиткам некој лист, кога ќе збесне, пострашен е и од брат ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)