негов (прид.) - природа (имн.)

Оваа амбиција, како што рече Hocke (28), да се технизира метафоричноста, беше и Leonardoва тогаш кога маѓепсан од играта на огледалата, во Белведере падна под влијание на еден од своите земјаци, познатиот со прекар Giovanni degli Specchi, произведувач на огледала, и кога сонуваше за тоа да конструира една осумаголна катоптричка соба, совршен оптички лавиринт каде што човекот и неговата природа би ги фатил во стапицата на една неприродна перспектива.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тоа не беше во неговата природа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Можеби токму тоа ја привлече. Таа неповратна двојност на неговата природа, толку посупериорна од нејзината подвоеност.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Тие не прашуваат за неговото име; не бараат да ја допрат неговата природа; а на тој начин нештата сами од себе стапуваат во живот”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
При одлучувањето за барањето за надомест на нематеријална штета, како и за висината на нејзиниот надомест, судот ќе води сметка за значењето на повреденото добро и за целта за која служи тој надомест, но и за тоа со него да не им се погодува на стремежите што не се спојливи со неговата природа (чл. 189, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За претрпени физички болки, за претрпени душевни болки поради намалување на животната активност, нагрденост, повреда на угледот, честа, слободата или правата на личноста, смрт на блиско лице, како и за страв – судот, ако најде дека околностите на случајот, а особено јачината на болките и стравот и нивното траење го оправдува тоа, ќе досуди справедлив паричен надомест, независно од надоместот на материјалната штета, како и во неј- зиното отсуство.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Можеби тоа била неговата природа на извесна затвореност.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)