негов (прид.) - песна (имн.)

Чанга се врати! Ечеше неговата песна во градот, како некогаш револуционерните, победничките. Долетаа и козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Истиот тој порив се содржи и во една негова песна.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но, самиот се потресе кога еднаш се расплакав над една негова песна на која сѐ уште не беше стасал да ѝ ги стави своите иницијали.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Колку што го боли раката, баш десната, толку понастојчиво поетот ги повлекува линиите небаре оттука, откај езерото од неговите песни, ќе ја здогледаме некако родната му куќа и ќе го почувствуваме опојниот мирис на шебојот од детството баш во Улицата на стариот цвеќар во Истанбул.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Воодушевен од патетичната глетка, ја слушам неговата песна. кога ќе забележиш дека те нема и продолжиш да чекориш како ништо да не било како сенка залепена на чевлите што одат во место во ритмот на навиките и погледнеш во огледало стакло или поток и кога ќе забележиш дека и таму те нема измени го светот и изненади кај не очекува затоа што те нема Натоварен со желба за муабет и римување, влегувам во станот на мојот буквално стар пријател. 58 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Затоа неговата песна е најубава, а не затоа што најубаво пее.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Попрво, неговата песна поставува субјективитет кој е – неексплицитно, но препознатливо, непогрешливо – геј. ‌Тој субјективитет не е индивидуален, туку колективен.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„О Лана, те сакаме“, пишува О’Хара.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ниту, пак, е тоа персона на која ѝ е туѓа сексуалната желба („толку ми се брзаше да те сретнам“, вели).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Наместо тоа, О’Хара дискретно си конструира персона што не е ниту конвенционално машка, ниту конвенционално женска.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Па, ова што тој го кажува во неговите песни не го кажал никој пред него.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во неговите песни се раскажувало за јунаштвото на Турците од минатото, од времето на Муратовата моќ, за нивната страсна љубов и за убавината и верноста на нивните жени.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го повикувале на свадби, на сунети и на празнични седенки да везе на тамбура украсена со седеф.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во неговите песни извираше и се разлеваше гнев, закана и верба на луѓето од неговата земја, оставена далеку зад морето.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Со неговите песни се правеа, се прават и допрва ќе има свадби, крштевки, испраќања во војска, слави.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Стариот Елисон му посака ласкаво добредојде на трубадурот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Присутните дами му се смешкаат и аплаудираат на неговите песни и приказни, додека работниците изнесуваат глави од вепри и бокали вино.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Аполинер во тоа време не беше славен, и реченицата ја претскажува славата што тој денес ја ужива, бидејќи неговите песни се сочувани за подоцнежните генерации.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Така реченицата би можела да гласи: “Any poem read by a tenor is saved”. (Секоја песна прочитана од тенорот е сочувана).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Мрежите се невидливи жици, во нив срца- треперливи птици.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Пееше пајакот со златна глава. Неговата песна гласно ја повторив и додадов: Слободата, Пајо, ни мавта со рака...
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Не ќе се радувам помалку ни јас да можеше тој да појде со мене кон Пупипафија и да живее таму.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Можеш. Ќе го слушаш пак. Неговата песна ни дава сили да ги издржиме маките во оваа проклета јама.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Од неговата песна процутела гламна, сводот облачен од сто сонца пламнал.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
И така континентите бесот го заборавиле.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Па како не го знам, цела Битола ги знае и неговите песни и неговите чевли!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
12. Мртвата песна лежи врз мртвото лисје од лани ранетата нејзина земја и мртвиот аргатин сами Најблиски еден до друг Сал таа немо ја слуша немата исповед на немирната негова душа Лежат неподвижни и неми Молчат и тој и таа во прегратка гушнати вечна под ѕвездите што чмаат Црна е оваа ноќ и црн е веќе светот што ги сврза во едно паѓањето и летот Во корењето истечува земни надојдената негова песна поетот дури се дели од крвта своја пресна Самотнику ноќва е твоја и земјата е најмногу твоја и муграта што огрева веќе од несоницата своја
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
- Пее, но не се слушат неговата песна, не се.слуша неговиот глас...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Поетот Френо писмата ги пишуваше како еден вид продолжение на неговите песни, доживеано, импресивно.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)