негов (прид.) - очила (имн.)

Неговите очила, нежните, немирни движења и фактот дека носеше старинско сако од црн сомот, му даваа некаков неодреден изглед на интелектуалност, како да е човек од перо, или можеби музичар.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој го крена погледот и неговите очила непријателски блеснаа во правецот на Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дури и неговите очила имаа некаков ироничен одблесок.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
До третиот ден очите веќе неподносливо го болеа, а неговите очила бараа бришење на секои неколку минути.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Главата му беше малку зафрлена назад, а поради аголот под кој седеше неговите очила ја ловеа светлината и Винстон гледаше два празни диска наместо очи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Стаклата на неговите очила впиваа се што беше во собата.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Знам, се насмеа црниот човек треба да лежи распаран на прашлив друм, гаврани да се огледуваат во стаклата на неговите очила.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Во стаклата од неговите очила играа пламенчињата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- прашав огледувајќи се во неговите очила.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Таа го беше достигнала, со упорното читање, последниот Татков диоптер пред да почине и сега се служеше со неговите очила, со стакла со неизбришани траги од исушени солзи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)